De strijd gaat verder

  • PFAS
  • 3 minuten gelezen

Al sinds de opstart van de stortplaats in de jaren ’90 vrezen buurtbewoners voor de gevolgen voor de omgeving en hun gezondheid. Toen vorige jaar bekend raakte dat de vergunning zou verlengd worden, viel dit niet in goede aarde. Meer dan een jaar zijn we ons intussen aan het verzetten tegen de vergunning van Silvamo. Schouderophalend horen we wel eens zeggen: ‘tegen die grote maak je toch geen kans’. Hadden we het met de vzw Leefbaar Groot Kortemark niet aangedurfd om die strijd aan te gaan, dan was de situatie in de omgeving van het stort een pak slechter geweest.

Eigen lof stinkt. Toch zetten we wellicht te weinig in de verf dat we wel degelijk een verschil maken met de acties die we ondernemen. Onze actie is zowel juridisch als maatschappelijke druk zetten. Dit werkt.

Op juridisch vlak hebben we het voor elkaar gekregen dat er sinds vorig jaar geen aanvoer meer is van PFAS-afval. Het aanvechten van de vergunning zorgde ook voor een verscherpt toezicht. Wat voordien misschien mogelijk was op vlak van illegale lozingen en vervuiling van de omgeving, wordt sinds we procederen sterk bemoeilijkt. De waterzuiveringsinstallatie is vernieuwd en verbeterd. Er wordt in vergelijking met voorgaande jaren veel meer vervuild water opgevangen in tanks om te zuiveren tot een waterkwaliteit die voorheen niet werd behaald.

Schouderophalend horen we wel eens zeggen: ‘tegen die grote maak je toch geen kans’. Hadden we het met de vzw Leefbaar Groot Kortemark niet aangedurfd om die strijd aan te gaan, dan was de situatie in de omgeving van het stort een pak slechter geweest.

De laatste weken zaten we in de laatste rechte lijn om de puntjes op de i te zetten in de zaak bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen. De argumenten om over te gaan tot de vernietiging van de vergunning zijn onmiskenbaar erg krachtig.

Samen met Climaxi en samen met andere locaties die te kampen hebben een vervuilingsproblematiek, slaan we de handen in elkaar. Meerdere politici stellen vragen in het parlement. De verantwoordelijke ministers worden meer dan vroeger ter verantwoording geroepen. Vorige maand werden op meerdere plaatsten in Vlaanderen telkens van een paar tientallen mensen bloedstalen genomen om die te analyseren op PFAS.

Dat op meerdere plaatsten betrokken buurtbewoners zelf initiatief nemen, dat maakt indruk. De resultaten worden nu verwerkt. Professor Jacob de Boer, de bekende toxicoloog uit Nederland die erg vertrouwd is met de impact van PFAS, zal zich over de cijfers buigen. De communicatie vanuit het Agentschap Zorg van een paar weken terug, maakte duidelijk dat de lokale actiegroepen samen met Climaxi hun doel hebben bereikt. De PFAS-crisis beperkt zich niet tot 3M en Zwijndrecht. Het beleid rond verwerking van forever chemicals moet wijzigen. In de tweede helft van augustus verwachten we meer nieuws daaromtrent.

Nu stoppen met de acties zou stom zijn. Er is nog een lange weg te gaan. Soms zal het bloed, zweet en tranen kosten, veel moed, en ook hier en daar financiële middelen. Het bloed, dat laten we analyseren. Moed en geld: daarvoor moeten we veel mensen betrekken. De vzw Leefbaar Groot Kortemark plant in het najaar nog één en ander. Zowel op vlak van informeren, actievoeren als inzamelen van fondsen. Je hoort nog van ons!

Geef een reactie